Energetyka i telekomunikacja

W ostatnich latach w wielu krajach nasila się niechęć przeciwko budowaniu nowych linii napowietrznych wysokiego napięcia i rosną społeczne oczekiwania lub nawet żądania, aby sieć elektroenergetyczna była rozbudowywana jako sieć kablowa. Z tego też powodu, dynamicznemu rozwojowi wysokonapięciowej sieci elektroenergetycznej coraz częściej towarzyszy dylemat – czy inwestor powinien zdecydować się na budowę linii napowietrznej, czy linii kablowej lub linii mieszanej (tylko we fragmentach będącej linią kablową).
Każdy rodzaj linii można scharakteryzować listą zalet i wad.

Na niekorzyść kabli przytaczane są stosunkowo wysokie wartości wskaźników awaryjności charakteryzujących linie ułożone kablami o przestarzałej konstrukcji. Jednak analiza światowych doświadczeń z eksploatacji linii ułożonych kablami o izolacji z polietylenu usieciowanego (XLPE) – stosowanymi już od wielu lat – napawa optymizmem, ponieważ wykazuje, że to wskaźniki awaryjności linii napowietrznych są wyższe, niż dla linii kablowych wykonywanych tymi kablami.

Należy podkreślić, że obecnie eksploatowana sieć kablowa, w której w większości udało się wycofać z eksploatacji linie ułożone kablami o izolacji wytłaczanej, o konstrukcji tzw. pierwszej generacji z ekranem taśmowym, charakteryzuje się znacznie niższymi wskaźnikami awaryjności niż linie napowietrzne, dla tego samego poziomu napięcia.

Przy bezawaryjnej pracy linii kablowych, koszt ich eksploatacji jest niższy, niż dla linii napowietrznych, przy których konieczna jest wycinka drzew i gałęzi, czy awarie związane z ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi itd.). Jest jednak warunek, nie uwzględnia się w tym koszcie, kosztów usuwania awarii, które w przypadku linii kablowej są wyższe.